Łuszczyca jest chorobą autoimmunologiczną, która powoduje szybki rozwój komórek na skórze. Ten przerost może prowadzić do grubych, łuszczących się płytek, które mogą swędzieć lub powodować dyskomfort.
Istnieje kilka różnych typów łuszczycy, które różnią się w zależności od wyglądu łusek i ich umiejscowienia na ciele. W Stanach Zjednoczonych ponad 8 milionów ludzi ma łuszczycę.
Wyzwalacze środowiskowe często powodują zaostrzenie objawów łuszczycy. Chociaż dana osoba nie może wyleczyć tych objawów, niedawne postępy w leczeniu łuszczycy oznaczają, że mogą zmniejszyć liczbę zaostrzeń i ich nasilenie.
W tym artykule wyjaśnię różne typy łuszczycy, ich objawy i sposoby ich leczenia.
Objawy
Głównymi objawami łuszczycy są czerwone, łuszczące się, chrupiące plamy, na których mogą się łatwo złuszczać, srebrzyste łuski. Mogą również powodować intensywne uczucie swędzenia lub pieczenia.
Objawy łuszczycy rozwijają się w postaci zaostrzeń, które pojawiają się przez różny czas, z okresami remisji pomiędzy ich ustąpieniem. Okresy remisji trwają średnio od 1 do 12 miesięcy.
Jednak czas trwania zaostrzeń i okresów remisji może być trudny do przewidzenia.
Objawy są od łagodnych do ciężkich i mogą się różnić w zależności od typu łuszczycy.
Według National Psoriasis Foundation:
Łagodna łuszczyca obejmuje mniej niż 3% ciała
umiarkowana łuszczyca obejmuje 3–10% ciała
ciężka łuszczyca obejmuje ponad 10% ciała
Płytki mogą pojawić się wszędzie, ale zwykle występują jako małe plamy na łokciach, kolanach, dolnej części pleców i skórze głowy.
Rodzaje
Istnieje kilka postaci łuszczycy, jak opisano poniżej.
Łuszczyca plackowata
Około 80–90% osób z łuszczycą ma łuszczycę plackowatą. Zwykle objawia się wypukłymi, zapalonymi, czerwonymi zmianami, pokrytymi srebrzystymi, białymi łuskami, najczęściej na łokciach, kolanach, skórze głowy i dolnej części pleców.
Łuszczyca odwrócona
Łuszczyca odwrócona
rozwija się w następujących obszarach:pachy
pachwina
pod biustem
inne części skóry, takie jak okolice narządów płciowych i pośladków
Odwrotna łuszczyca ma czerwone zmiany, zwykle bez łusek, które występują w łuszczycy plackowatej. Zmiany mogą być gładkie i błyszczące.
Podrażnienie spowodowane pocieraniem i poceniem się może pogorszyć ten typ łuszczycy ze względu na lokalizację w fałdach skóry i obszarach wrażliwych. Występuje częściej u osób z nadwagą oraz z głębokimi fałdami skórnymi.
Łuszczyca erytrodermiczna
Łuszczyca erytrodermiczna jest szczególnie zapalnym, ale rzadkim typem, który może powodować duże obszary ognistego zaczerwienienia na całej powierzchni ciała.
Łuszczyca erytrodermiczna może rozwinąć się u osób z niestabilną łuszczycą plackowatą, gdzie zmiany nie mają wyraźnie określonych krawędzi. Może również wystąpić złuszczanie lub łuszczenie się skóry, silny świąd i ból.
Łuszczyca erytrodermiczna zaburza równowagę chemiczną organizmu. Ta interferencja może powodować utratę białka i płynów, co może prowadzić do ciężkiej choroby.
Może również wystąpić obrzęk lub obrzęk spowodowany zatrzymaniem płynów. To powikłanie prawdopodobnie rozwinie się wokół kostek. Organizm może mieć trudności z regulacją temperatury, co może powodować dreszcze.
Łuszczyca erytrodermiczna może również prowadzić do zapalenia płuc i zastoinowej niewydolności serca.
Powikłania łuszczycy erytrodermicznej mogą być niebezpieczne. Każdy, kto wykazuje objawy tego stanu, powinien natychmiast zgłosić się do lekarza.
Osoby z łuszczycą erytrodermiczną mogą spędzać czas w szpitalu, jeśli objawy są ciężkie.
Łuszczyca kropelkowata
Łuszczyca kropelkowata często zaczyna się w dzieciństwie lub w młodym wieku dorosłym. Pojawia się jako małe, czerwone, pojedyncze plamki na skórze. Plamy zwykle nie są tak grube ani tak chrupiące jak zmiany w łuszczycy plackowatej.
Szereg stanów może wywołać łuszczycę kropelkowatom, w tym:
infekcje górnych dróg oddechowych
infekcje paciorkowcowe
zapalenie migdałków
naprężenie
uraz skóry
niektóre leki, w tym leki przeciwmalaryczne, lit i beta-blokery.
Łuszczyca kropelkowata może ustąpić bez leczenia i nigdy nie powrócić. Jednak może to ustąpić i pojawić się później jako plamy łuszczycy plackowatej.
Łuszczyca krostkowa
Łuszczyca krostkowa dotyka dorosłych częściej niż dzieci i stanowi mniej niż 5% przypadków łuszczycy.
Pojawia się jako białe krosty lub pęcherze niezakaźnej ropy, którą otacza czerwona skóra. Może wpływać na określone obszary ciała, na przykład dłonie i stopy lub większość ciała. To nie jest infekcja i nie jest zaraźliwa.
Łuszczyca krostkowa ma zwykle cykl, w którym tworzenie się krost i łuszczenia następuje po zaczerwienieniu skóry.
Chociaż łuszczyca może powstawać w dowolnym miejscu na ciele człowieka, poniżej przedstawiono niektóre z najczęstszych obszarów.
Komplikacje
W wyniku łuszczycy mogą rozwinąć się inne problemy zdrowotne. Podczas gdy niektórzy ludzie myślą o tym jako o chorobie skóry, łuszczyca może również wpływać na kości, mięśnie i układ metaboliczny.
Łuszczycowe zapalenie stawów
Do 30% osób z łuszczycą ma zapalenie stawów z objawami zapalenia stawów, znanego jako łuszczycowe zapalenie stawów.
Ten typ łuszczycy powoduje stan zapalny i postępujące uszkodzenie stawów. Występuje najczęściej u osób w wieku od 30 do 50 lat.
Dowiedz się więcej o objawach łuszczycowego zapalenia stawów tutaj.
Inne komplikacje
Osoby z łuszczycą mogą doświadczać wykluczenia społecznego, problemów z obrazem i niskiej samooceny. Wraz z fizycznym dyskomfortem, swędzeniem i bólem łuszczycy może to wpływać na ogólną jakość ich życia.
Społeczne i fizyczne wymagania tej przewlekłej choroby mogą przyczyniać się do depresji i lęku. Osoby z łuszczycą mają dwukrotnie większe ryzyko depresji niż osoby bez tej choroby.
Łuszczyca może również prowadzić do wyższego ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, zespołu metabolicznego, cukrzycy i niektórych rodzajów raka, w tym raka głowy i szyi oraz nowotworów przewodu pokarmowego.
Przyczyny
Chociaż przyczyna łuszczycy jest nadal niejasna, naukowcy uważają, że jest to choroba autoimmunologiczna.
Choroby autoimmunologiczne wpływają na układ odpornościowy, który wytwarza limfocyty T chroniące organizm przed czynnikami zakaźnymi.
U osób z łuszczycą wyzwalacze mogą prowadzić do ich genów instruujących układ odpornościowy, aby celował w niewłaściwe komórki. Limfocyty T reagują na wyzwalacz tak, jakby walczyły z infekcją lub gojąc ranę. Wytwarzają chemikalia, które powodują stan zapalny.
W łuszczycy ta aktywność autoimmunologiczna prowadzi do nadmiernego wzrostu komórek skóry. Zwykle wymiana komórek skóry zajmuje około 21–28 dni. Jednak u osób z łuszczycą trwa to około 2–6 dni.
Wyzwalacze będą różne u każdej osoby z łuszczycą, ale typowe wyzwalacze obejmują:
stres i niepokój
urazy skóry
infekcje
zmiany hormonalne
Leki, które mogą wywołać zaostrzenie łuszczycy, obejmują:
lit
leki przeciwmalaryczne
chinidyna
indometacyna
Niektórzy ludzie kojarzą łuszczycę z alergiami, dietą i pogodą, ale żadne dowody nie potwierdziły jeszcze tych teorii.
Co ważne, łuszczyca nie jest zaraźliwa. Wiedza o tym może pomóc ludziom z chorobą radzić sobie z trudniejszymi aspektami życia towarzyskiego.
0 comments:
Prześlij komentarz